Napęd na cztery koła po raz pierwszy został zastosowany przez Toyotę w 1951 roku. Pojawił się on w modelu Land Cruiser i przez lata był udoskonalany. Z czasem powstały też napędy AWD-i montowane w hybrydach marki i napęd XMODE, który został wprowadzony do elektrycznej Toyoty bZ4X.
Terenowy Land Cruiser jest najdłużej produkowanym samochodem Toyoty. Model ten powstał z myślą o służbach mundurowych, ale dzięki swej niezawodności szybko zdobył popularność również wśród cywilnych kierowców. Dziś gama modelowa Land Cruisera obejmuje zarówno modele zaprojektowane do ciężkiej pracy, jak i luksusowe terenówki o różnych wymiarach.
Od Land Cruisera do Hiluxa
Napęd na cztery koła Toyota rozwijała od 1951 roku. Wtedy to debiutował protoplasta dzisiejszego Land Cruisera – model BJ. Zasłynął on m.in. tym, że dotarł do szóstej stacji kolejki górskiej na górze Fuji – miejsca niedostępnego do tej pory dla pojazdów mechanicznych.
Toyota BJ nie miała skomplikowanej konstrukcji. Napęd na cztery koła był prostym układem z dołączaną za pomocą dźwigni przednią osią. Kierowca chcący jechać po twardej drodze musiał korzystać z napędu tylnego, a w terenie dołączał napęd przedni.
W czterostopniowej skrzyni biegów Toyoty BJ było tak krótkie przełożenie pierwszego biegu, a silnik serii B pochodzący z ciężarówki był tak mocny, że nie stosowano tu żadnego reduktora. Tak było do 1960 roku, a więc do czasu, gdy na rynku pojawiła sią Toyota LC J4.